tamil-sex-stories-2014

பாலும் பழமும்

அது ஒரு கிராமம். வீடுகள் தள்ளி தள்ளி இருந்தாலும் ஊருல எல்லாருக்கும் எல்லாரையும் தெரியும். ஊருக்கு நடுவுல ஒரு கோயில். கிராமத்துல முக்கால் வாசி பேரு விவசாயிங்க தான். ஹரிஷோட அப்பா மட்டும் நெல் வாங்கி விற்கும் தொழில். நல்ல சம்பாத்தியம் பணம் இருந்தால் ஊருல மதிப்பும் சேர்ந்தே வரும். ஊருலயே பெரிய வீடு ஹரிஷோட வீடுதான். 

வீட்டுல நாலு பேருதான். ஹரிஷ், ஹரிஷ் அம்மா திவ்யா, அப்பா கோதண்டம், திவ்யா அம்மா செண்பகம். கோதண்டம் திவ்யாவோட தாய் மாமா தான். அதாவது செண்பகத்தோட தம்பி. அதனால எல்லாரும் ஒரே வீட்டுல தான் வாழ்ந்துட்டு வந்தாங்க. அந்த காலத்துல செண்பகம் பண்ணிரண்டு வயசுல வயசுக்கு வந்து உடனே கல்யாணம் பண்ணி குடுத்துட்டாங்க. பதிமூணு வயசுல திவ்யா பிறந்துட்டா. அது பெரியார் பெண்களுடைய திருமண வயது குறைந்த பட்சம் பதினாலு வயசு ஆக்கணும்னு போராடி கொண்டிருந்த காலம். திவ்யாவுக்குதான் வயசுக்கு வந்து ஒரு இரண்டு வருஷம் கழிச்சி கல்யாணம் பண்ணாங்க. ஏனோ ஹரிஷுக்கு அப்புறம் திவ்யாவுக்கு குழந்தை பிறக்கல. ஹரிஷ் ஒரே பிள்ளைன்றதாலையும் ஆண் பிள்ளைன்றதாலையும் வீட்டுல அவனுக்கு எல்லாம் அளவுக்கு அதிகமாகவே கிடைத்தது.

ஹரிஷ் பிறந்ததில் இருந்தே திவ்யாவும் செண்பகமும் ஹரிஷ்கூட தான் படுப்பார்கள். ஹரிஷுக்கு திவ்யாவின் தாலியோடு விளையாடினால் தான் தூக்கமே வரும். திவ்யா பார்க்க கண்ணுக்கு லட்சணமாக இருப்பாள். பால் நிறம் அதில் மஞ்சள் போட்டு குளித்து குளித்து இல மஞ்சள் நிறத்தில் ஜொலிப்பாள். பின்னாடி தொடையை தழுவும் அளவு நீளமான கருமையான முடி. பெரிய பப்பாளிகளை நிமிர்த்தி வைத்ததை போல் தொங்காத இரண்டு முலைகள். உப்பி இருக்கிறதா இல்லையா என்று தெரியாத அளவு அளவோடு இருக்கும் தொப்பை போட்ட வயிறு. அதில் பாதி முட்டை ஊற்றும் அளவுக்கு ஆழமான தொப்புள். இரண்டு குடத்தை கவிழ்த்தது போல பின்புறம். அந்த பின்புரத்தை முழுவதும் மூடி இருக்கும் அவள் தலை முடி என்று பார்பதற்கு காமங்கினியாக இருந்தாள். 

செண்பகமும் திவ்யா போல் தான் இருந்தாள். கணவன் இறந்து ரொம்ப நாள் ஆகிவிட்டது. திவ்யாவிர்க்கும் செண்பகதுக்கும் உள்ள வித்தியாசம், செண்பகத்தின் முலைகள் சிறிது தொங்கி போய் இருக்கும். சென்பகதோட முடி அவள் குண்டி வரை இருக்கும். அவ்வளவுதான் வித்தியாசம்,
என்னதான் வசதி படைத்தவர்கள் என்றாலும் அது அவர்களின் உடம்பில் மட்டுமே தெரிந்தது உடையில் இல்லை. திவ்யா அம்மா வீட்டில் ஏனோ தானோ என்றுதான் சேலை உடுத்தி கொள்வாள். அவள் முந்தானையை இழுத்து கட்டி இருந்தால் அவள் சேலை வலது புறம் ஏறி அவள் இடது முளையும் தொப்புளும் அப்பட்டமாக தெரியும். லேசாக கட்டி இருந்தால் வலது முளை பகுதி உப்பிகொண்டு காட்சி கொடுக்கும். செண்பகத்தை பற்றி சொலவே வேண்டாம். பாதி நேரம் முந்தானை இல்லாமல் தான் அலைவாள். ஹரிஷுக்கு இதெல்லாம் பெரிது இல்லை. அவன் நினைவு தெரிந்த நாளில் இருந்தே இதெல்லாம் பார்த்து வந்தது தான்.

அவனுக்கு தேவை இரண்டு விஷயங்கள் தான். குளிக்கும்போது யாராவது ஒருத்தர் அம்மாவோ பாட்டியோ அவனை குளிப்பாட்ட வேண்டும் படுக்கும்போது அம்மாவுடைய தாலியோடு விளையாட வேண்டும். பொதுவாக வார நாட்களில் ஹரிஷை அவன் பாட்டி செண்பகம் தான் குளிபட்டுவாள். திவ்யா அம்மா தன் கணவனுக்கும் பிள்ளைக்கும், வேலைக்கும் பள்ளிக்கும் அனுப்ப வேண்டும் என்று சமையல் வேலை அது இது என்று பிஸியாக இருப்பாள். அதனால் ஹரிஷ் தன் பாட்டியிடமே குளித்துகொல்வான். 

பெரிய வீடு என்றாலும் கிராமம் என்பதால் குளிப்பது, துணி துவைபாது எல்லாம் கொல்லைபுரத்தில்தான். ஆனால் தனிவீடு என்பதால் அம்மணமாக குளித்தாலும் கேட்பார் இல்லை. பொதுவாக செண்பகமும் காலைலேயே குளிக்கும் பழக்கம் உடையவள். ஹரிஷ் அம்மணமாகத்தான் குளிப்பான். செண்பகமும் அவன் முன்னாடியே தன் சேலையை அவுத்து துவைபதர்க்கு ஊற வைப்பாள். தன் ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை ஒவ்வொன்றாக கலத்துவாள். திவ்யாவும் செண்பகமும் பிரா ஜட்டி அணிந்து பழக்கம் இல்லை. அதனால் பிரா இல்லாத செண்பகத்தின் முலைகள் அவள் ஜாக்கெட்டில் இருந்து விடுபட்டு அப்பாடா என்று வெளியே விழும். ஜாக்கெட்டை திறந்து வைத்துக்கொண்டே பாவாடை நாடாவை கலத்துவாள். அபொழுது அவள் முலைகள் ஆடி ஆடி ஜாக்கெட்டை நகர்த்தி இங்கே இருக்குறேன் பார் என்று வெளியே அப்பட்டமாக தெரியும். அதை கண்டுகொள்ளாமல் பாவாடையை கலத்தி தன் பற்களால் பிடித்து கொண்டு ஜாக்கெட்டை முழுவதுமாக அவிழ்ப்பால். அவிழ்த்துவிட்டு தன் பாவாடையை தன் முலைகளுக்கு மேலே ஏற்றி கட்டி எல்லா துணிகளையும் ஊறவைத்துவிட்டு ஹரிஷை குளிபாட்டுவாள். இதை ஹரிஷ் தினமும் பார்ப்பதால் அவனுக்கு விகற்பமாக தோணாது. அவள் செய்துமுடிக்கும் வரை அம்மணமாக நின்று கொண்டு தண்ணியில் விளையாடி கொண்டு இருப்பான்,

திவ்யா அம்மா குளிப்பாட்டினாலும் இதே போல்தான். அவன் பார்த்த வித்தியாசம் எல்லாம். திவ்யா அம்மா ஜாக்கெட்டை கலத்தும் போது அவள் முலைகள் தொங்காமல் தூக்கிக்கொண்டு இருக்கும் உடம்பு குலுங்கினாலும் முலைகளின் குழுக்கள் செண்பகத்தின் முலைகள் அளவு இருக்காது. அதே போல் திவ்யா அம்மா முடியை அவுத்துபோட்டால் நீளமாக அவள் தொடை வரை தொங்கிக்கொண்டு இருக்கும். அவ்வளவுதான் வித்தியாசம்.

அதேபோல் படுக்கும்போது அவனுக்கு விளையாட அம்மாவுடைய தாலி வேண்டும். இதற்காகவே அம்மாவுடன் தான் சேர்ந்து படுப்பான். திவ்யாவும் அவனுக்கு இசைந்து போவாள். கோதண்டம் அப்பா உள்ளே கட்டிலில் படுத்து கொள்வார். ஹரிஷும் திவ்யாவும் வெளியில் ஒரு பாயில் சேர்ந்து படுத்துகொல்வார்கள். செண்பகம் இன்னொரு பாயில் சற்று தள்ளி படுத்துகொல்வாள். தினமும் வேலை எல்லாம் முடித்துவிட்டு ஹரிஷ் பக்கத்தில் திவ்யா அம்மா படுக்க வருவாள். அதுவரை இழுத்து கட்டி இருந்த முந்தானையை அவிழ்த்துவிட்டு ஜாக்கெட்டை ஒட்டி கொண்டு இருக்கும் முலைகளை காட்டிக்கொண்டே படுப்பாள். படுத்ததும் தன் ஜாக்கெட்டுக்குள் இருக்கும் தாலியை எடுத்து வெளியே போடுவாள். தன் அவுத்துபோட்ட முந்தானையை போர்வை போல் மூடி கொள்வாள்.

ஹரிஷும் இதுக்குனே காத்துட்டு இருப்பான். அவள் படுத்ததும் அவள் மேல் ஒரு காலை தூக்கி போடுவான். என்னதான் திவ்யா அம்மா முந்தானையை மூடினாலும் அவள் படுத்ததும் அந்த முந்தானையை மறுபக்கம் தள்ளி விட்டுட்டு அவள் முலை மேல பறந்து கிடக்குற தாலிய அள்ளி பிடிச்சி விளையாடிட்டு இருப்பான். அப்போ அவன் கை திவ்யா அம்மா முலைகள் பூரா அழுத்தி அமுக்கி விளையாடும். வருஷத்துக்கு ஒரு இரண்டு மூன்று நாட்கள் திவ்யா அம்மா கோதண்டம் கூட சேர்ந்து படுப்பாங்க. கல்யாண நாள். வேறு எதாவது சடங்கு சம்ப்ரதாயம் நாட்கள்ல திவ்யா அம்மா நேர்த்தியா சேலை உடுத்தி தலை பின்னி தலை நிறைய பூ வச்சி, கோதண்டம் அறைக்கு சென்று கதவை சாத்திக்குவாங்க. அப்போ ஹரிஷ் விளையாடுவதற்கு தாலிக்கு பதிலாக செண்பகம் பாட்டி இடுப்புல இருக்குற சாவி கொத்துதான் கைகுடுக்கும்,
அம்மா இல்லாத நாட்களில் ஹரிஷ் செண்பகம் பாட்டியோட பாய்க்கு போய் படுத்துப்பான். அப்போ செண்பக பாட்டி 'என்னடா அம்மா முலையோட விளையாட முடியலைன்னு பாட்டியோட கூதில விளையாட வந்திருக்கியா' என்று பச்சையாக கேட்பாள்.

'சும்மா இரும்மா அம்பல புள்ள கிட்ட விவஸ்த்தை இல்லாம பேசிட்டு இருக்க' என்று பொய்யாக கடிந்து கொள்வாள் திவ்யா. 

'இவன பச்ச புள்ளன்னு நினச்சிட்டு இருக்கியா இவன் உன் தாலியோட விளையாடுறேன்னு உன் முலையில தாண்டி விளையாடுறான்' அன்று கூறிக்கொண்டே ஹரிஷ் கன்னத்தில் கிள்ளுவாள் செண்பக பாட்டி.

'ஐயோ, சும்மா இரும்மா நீயே அவனுக்கு எல்லாத்தையும் செய்ய சொல்லுவா போல, இன்னைக்கு ஒருநாள் தானே, நாளைக்கு நானே வந்துடுவேன் அவனுக்கு, பேசாம படுங்க' என்று சொல்லிவிட்டு கதவை தாள் போட்டுகொல்வாள். 

இதையெல்லாம் புரியாத ஹரிஷ் பாட்டி எப்போ படுப்பாள் நாம் எப்போ அவள் சாவிக்கொத்தில் விளையாடி கொண்டே தூங்கலாம் என்று யோசித்துக்கொண்டு இருப்பான். செண்பகம் பாட்டி படுத்தும் பக்கத்தில் படுத்துகொல்வான். ஏற்கனவே ஒதுங்கி இருக்கும் முந்தானையை வயிற்று பகுதியில் இன்னும் தள்ளி விட்டு வயிறை முழுவதுமாக திறந்து போடுவான். செண்பக பாட்டியும் இதற்காகவே காத்திருப்பவள் போல பக்கவாட்டில் சொருகி இருக்கும் சாவிகொத்தை எடுத்து தன் தொப்புள் பக்கத்தில் சொருகி கொள்வாள்.

அது அவள் கூதி மேட்டில் வந்து விழும். அதோடு ஹரிஷ் பிடிக்கிற பிடியில், கொசுவத்தொடு பாவாடையும் சேர்ந்து இறங்கி அவள் தொப்புளை அப்பட்டமாக காட்டுவதோடு சாவி கொத்து சரியாக அவள் கூதி பருப்பில் சென்று விழும். அதை பிடிக்கும்போது ஹரிஷ் தன் பாட்டியின் கூதியையும் நன்றாக அழுத்தி அமுக்கி விடுவான். இதற்காகவே காத்திருப்பவள் போல செண்பக பாட்டி கொஞ்சம் கால்களை விரித்து கொடுப்பாள். ஹரிஷ் சாவியோடு விளையாடும்போது அவன் விரல்கள் செண்பக பட்டியின் கூதி உதடுகளை வருடும். அவள் கூதி பருப்பை நிமிண்டும். இந்த சுகத்தை அனுபவித்துக்கொண்டே பாட்டியும் பேரனும் தூங்கி விடுவார்கள். காலையில் குளிப்பாட்டும்போது வேண்டுமென்றே சென்பகப்பாட்டி 'நல்லா விரல் போட்டடா பேராண்டி, உன் பூலு மட்டும் வளந்துடுச்சின்னா அதையும் நல்லா போடுவ போல' என்று கிண்டல் பண்ணுவாள்,

இப்படியாக போய் கொண்டிருந்தது. ஹரிஷும் வளர்ந்தான். செக்ஸ் பற்றி அவனுக்கு பாரபட்சம் இன்றி முழுவதுமாக கற்றுகொடுதது இந்த சமூகம். முலை, கூதி, குண்டி, தொப்புள் என்று புத்தகம் தொடங்கி, பள்ளி ஆசிரியைகள், வரப்பில் வேலை பார்க்கும் பெண்கள் என்று எங்கு வாய்ப்பு கிடைத்தாலும் ஹரிஷ் பார்க்காமல் விடுவதில்லை. ஆனா வீட்டில் நல்ல பிள்ளையாகவே நடந்து கொண்டான். அவன் அம்மா மேலோ அவன் பாட்டி மேலோ அவனுக்கு காமம் துளிர் விடவில்லை.

நாட்கள் செல்ல செல்ல வீட்டில் கேலி கிண்டல்கள் குறைந்தன. கோதண்டம் பணம் சம்பாதிக்கும் இயந்திரம் ஆனார். செண்பக பாட்டியும், திவ்யா அம்மாவும் உடம்பில் ஒரு சுத்து பெருத்தனர். அவர்கள் உடல் அழகில் இருந்து அவர்கள் வீட்டில் பணம் சேர்வது நன்றாக தெரிந்தது. முன்னைவிட உடலும் உடல் மேல் அணியும் நகைகளும் நன்றாகவே ஜொலித்தன. ஆனால் உடைகள் அதே போல் தான் இருந்தும் இல்லை என்பது போல் எங்கோ மூலையில் ஒட்டி கொள்வது போல் ஒட்டிக்கொண்டு பாதி மூடி பாதி மூடாமல் தான் இருந்தன.

செண்பக பாட்டிக்கு இன்னொரும் பெண்ணும் இருந்தாள். அவள் பெயர் சாந்தி, திவ்யாவை விட இரண்டு வயது இளையவள். சிறு வயதுலையே வீட்டை விட்டு ஓடி போய் திருமணம் செய்து கொண்டாள். அவளுக்கு ஒரு மகன் ஒரு மகள். இரண்டு குழந்தைகளை கொடுத்து விட்டு அவள் கணவன் இன்னொருத்தியோடு சென்று விட்டான். ஆனால் அவள் மாமியாரும் மாமனாரும் அவளை நன்றாகவே பார்த்து கொண்டனர். தன் மகளை கணவன் கை விட்டுவிட்டானே என்றதும் செண்பகம் அவளை குடும்பத்தோடு மறுபடியும் சேர்த்துக்கொண்டாள். அதனால் சாந்தி தன் பிள்ளைகளோடு விசேஷ காலங்களில் திவ்யா வீட்டிருக்கு வருவது வழக்கம்,அன்று அப்படித்தான், இரவு உணவு பரிமாறும்போது திவ்யா நன்றாக குளித்து தலை பின்னி, தலை நிறைய பூ வைத்து தேவதையாக ஜொலித்தாள். ஹரிஷ் அருகில் வந்து அவனுக்கு பரிமாறும்போது தன் அம்மாவிடம் வரும் எப்போதும் வரும் வாசனையை விட சோப்பு வாசனையும் பூ வாசனையும் தூக்கலாக வந்ததை ஹரிஷ் உணர்ந்தான். பூ வாசம் பழக்க பட்டது தான், கோயிலுக்கு செல்லும்போது கொஞ்சமாக பூ வைப்பது வழக்கம். ஆனால் அதில் மல்லி பூ மட்டும் இருக்காது, மல்லி, கனகாம்பரம், என்று விதவிதமாக இருக்கும். ஆனால் அன்று மல்லி மட்டும் தான் அதுவும் அதிகமான மல்லி பூ அதற்கே உண்டான வாசத்தோடு காமத்தையும் பரப்பும் வேலையை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தது. அன்று திவ்யா அம்மா பட்டு சேலை உடுத்தி இருந்தாள். அவள் சேலை கட்டிய விதத்தில் ஒரு நேர்த்தி இருந்தது. இடது பக்க வாட்டில் சேலையை தள்ளிக்கொண்டு துருத்தி கொண்டு ஜாக்கெட்டோடு ஒட்டி இருந்த முலையை தவிர வேறு ஏதும் தெரியவில்லை. நகைகள் ஒன்று இரண்டு அதிகமாக கழுத்தில் தொங்கின.

'என்னம்மா இன்னைக்கு பட்டு சேலை எல்லாம் உடுத்திருக்க, நகை எல்லாம் போட்டிருக்க' என்று கேட்ட ஹரிஷை பார்த்து திவ்யா புன்முறுவல் மட்டும் சிந்தினாள்.

'ஏன்டா உனக்கு தெரியாத இன்னைக்கு உங்க அப்பா அம்மா கல்யாண நாலுன்னு' என்று செண்பக பாட்டி சொன்னதும்,
'ஓஒ அதான் இதெல்லாம் போட்டுட்டு கோயிலுக்கு போயிட்டு வந்தியா' என்றான் ஹரிஷ்.

அப்போதும் ஒரு புன்முறுவலோடு நிருத்திகொண்டாள் திவ்யா. ஆனால் அதில் சிறிது வெக்கமும் இருந்தது. இந்த சேலையும் நகைகளும் கோயிலுக்கு போவதற்கு மட்டும் அல்ல, கணவன் ஒவ்வொன்றாக அவிழ்பதர்க்கும் பயன் பட போகிறது என்றும் நினைத்துக்கொண்டாள்,உடனே செண்பக பாட்டி 'முன்னாடி எல்லாம் இந்த மாதிரி நேரத்துல உங்க அம்மா தாலி விளையாட கிடைக்காதுன்னு என் சாவி கொத்துல விளையாடுறேன்னு என் புண்டைய தடவிட்டு இருப்ப, இப்போ தனிய ரூம்ல கதவ சாத்திட்டு எதுல விளையாடுறியோ எத தடவுறியோ யாருக்கு தெரியுது' என்றாள் கிண்டலாக. இப்போது ஹரிஷுக்கு பாட்டி செய்த கிண்டல் நன்றாகவே புரிந்தது.

உடனே திவ்யா அம்மா 'சும்மா இரும்மா வயசு பையன் கிட்ட என்ன பேசணும்னு இல்லையா' என்று பொய்யாக கடிந்தாள். எங்கோ வாழ்கை வேகத்தில் தொலைந்து போன கிண்டலும் கேலியும் பாட்டி துவக்கியது ஒரு பெரிய மாற்றமாக இருந்தது ஹரிஷுக்கு. கடகடவென சாப்பிட்டு விட்டு தன் அறைக்கு சென்று கட்டிலில் படுத்து கொண்டு பாட்டி சொன்னதையும் முன்னாளில் தான் விளையாடியதையும் நினைத்து சிரித்துகொண்டான். இப்போ அம்மா அப்பா என்ன பண்ணுவாங்க என்று அவனுக்கு நன்றாகவே தெரிந்தது அதை நினைக்கும்போது 'ச்ச இப்படி எல்லாம் நினைக்க கூடாது என்று கடிந்து கொண்டான். ஆனால் அந்த நினைப்பே அவன் அது வரை பார்த்த முலைகள் கூதிகள் என்று அவன் நினைவை கொண்டு போக அதனால் நிமிர்ந்து நின்ற தன் பூலை தன் கைவேலை முடித்து தூங்க வைத்து தானும் உறங்கினான்.

ஹரிஷ் தனியா குளிக்க ஆரம்பித்த காலத்தில் இருந்து செண்பகம் ஹரிஷுக்கு முன்னரே குளித்து விடுவாள். ஆனால் அன்று ஹரிஷ் குளிக்க செல்லும்போது செண்பகமும் குளிக்க வந்தாள். வரும்போதே சேலையை அவுத்து தன் தோலில் போட்டுகொண்டு பாவாடை ஜாக்கெட்டோடு தொப்புளை காட்டிக்கொண்டு பாதி முலைகளை மூடி இருக்கும் ஜாக்கெட்டோடு குலுங்கும் முலைகளை ஆட்டிக்கொண்டு வந்தாள். வந்ததும் ஹரிஷ் முன்னாடி குனிந்து சேலையை ஊற வைத்தாள். அப்போது அவள் ஜாக்கெட்டை முட்டிக்கொண்டு அவள் முலைகள் கீழ் நோக்கி பசுவுக்கு தொங்கும் மடு போல தொங்கின. அதை பாதி மட்டுமே மூடி மீதியை அப்பட்டமாக காட்டிகொண்டு இருந்தது அவள் மெல்லிய ஜாக்கெட். எந்த காட்சியையுமே தப்பாமல் பார்க்கும் ஹரிஷின் கண்கள் இதையும் விடவில்லை. தனக்கு மிக அருகில் இவ்வளவு பெரிய அழகான மிருதுவான முலைகளை அவன் நேரில் இது வரை பார்த்ததில்லை. அவன் கண்கள் செண்பகத்தின் முலைகள் மேல் லயித்தன. தூரத்தில் தன்னை உற்று பார்க்கும் ஆண்களின் பார்வையையே உணரும் பெண்களுக்கு, இவ்வளவு அருகில் ஹரிஷ் பார்ப்பதை உணராமல் போகுமா. தன் முலைகள் மேல் ஹரிஷ் பார்க்கும் காம பார்வையை நன்றாகவே செண்பகம் பாட்டி உணர்ந்தாள். தனக்குள் சிரித்துக்கொண்டு ஹரிஷுடன் விளையாட முடிவு செய்தாள்,'என்ன பேராண்டி சீக்கிரம் குளிக்க வந்துட்ட' என்று கேட்டுக்கொண்டே தன் ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை ஒவ்வொன்றாக விடுவித்தாள்.

அவள் குரல் கேட்டு சுதாரித்த ஹரிஷ் 'ஆமா பாட்டி ஸ்கூல்க்கு சீக்கிரம் போனும் அதான்' என்று சொல்லிக்கொண்டே கிணற்றில் தண்ணீர் இறைத்தான்.

அவன் பார்வை தன் மேல் இருப்பதை புரிந்து கொண்ட செண்பகம் தன் ஜாக்கெட்டை ஹூக்குகளை முழுவதும் கழற்றினாள். கழற்றினாள் போதும் என்பது போல அவள் பெரிய பப்பாளி முலைகள் வெளியே வந்து விழுந்தன. எபோழுதும் அப்படியே விட்டுவிட்டு பாவாடையை அவிழ்க்கும் செண்பகம் அன்று தன் ஜாக்கெட்டை திறந்து தன் மேற்கை வரை இழுத்து விட்டுக்கொண்டாள். அது அவள் முலைகளை முழுவதுமாக திறந்து காட்டியது. அப்போதுதான் ஹரிஷ் ஒரு முழு முலையை இவ்வளவு அருகில் நேரில் பார்கிறான். என்ன ஒரு அழகான முலைகள். பப்பாளி வடிவில் லேசாக தொங்கினார் போல ஒன்றை ஒன்று இடித்து கொண்டு தொங்கின. அதன் காம்புகள் கரும் பழுப்பு நிறத்தில் நீண்டு குளிருக்கு இறுகி போய் இருந்தன. காம்பை சுற்றி இளம் பழுப்பு நிறத்தில் ஒரு ருபாய் அளவுக்கு முளைவட்டம். அதை பார்த்ததும் ஹரிஷுக்கு அப்போவே அவன் பூல் தூக்கிக்கொண்டு ஆடியது அவன் ஜட்டியில் நன்றாகவே தெரிந்தது.

அதோடு செண்பகம் பாட்டி முடிக்கவில்லை. தன் பாவடையை நாடாவை மெதுவாக அவிழ்த்தாள். ஹரிஷ் நன்றாக பார்க்க வேண்டு என்பதற்காக பாவாடை நாடாவில் சிக்கு விழுந்ததை எடுப்பது போல உடம்பை குலுக்கினாள். அதனால் அவள் முலைகள் நன்றாகவே குளிங்கின. பாவாடை நாடாவை அவிழ்க்க நேரம் எடுத்துக்கொண்டாள். பின் அதை அவிழ்த்து தன் பற்களால் பிடித்துக்கொண்டு தன் ஜாக்கெட்டை முழுவதுமாக கழற்றினாள். பின் தன் பாவாடையை முலையில் ஏற்றி மாட்டிக்கொண்டாள். ஹரிஷ் தான் ஸ்கூலுக்கு போகவேண்டியதையும் குளிக்க வேண்டியதையும் மறந்து விட்டு 'ச்ச பாட்டி முலை தரிசனம் அதற்குள் முடிந்து விட்டதே' என்று வறுத்த பட்டுகொண்டான்,இப்போது எல்லாம் பாவாடை நீளமாக வருவது இல்லை. சினிமாவில் காட்டுவது போல் நெஞ்சில் கட்டினால் முட்டி வரை வரும் பாவாடைகள் சினிமாவில் மட்டுமே இருக்கின்றன. சேலைக்கு வெளியே பாவாடை தெரிய கூடாது என்பதற்காக பாவாடைகள் இப்பொது கொஞ்சம் சிறியதாகவே வருகின்றன. செண்பகம் தன் முலைகளின் மேல் பாவடையை எத்தி கட்டியதும் அது அவள் உள்தொடையை கூட மறைக்க வில்லை. மேல் தரிசனம் முடிந்ததை எண்ணி வருந்திய ஹரிஷுக்கு செண்பகதுடைய பாவாடை தொடைக்கு மேல் ஏறி இருப்பதை பார்த்ததும் இன்னும் சூடு ஏறியது. சுருங்க ஆரம்பித்த அவன் பூலு மறுபடியும் எழுந்து ஆட்டம் போட்டது.

'என்னடா தண்ணி ஏறச்சிட்டியா' என்று தன் மேல் இருந்த கவனத்தை உடைத்தாள் செண்பகம்.

'ஆமா பாட்டி ஏறச்சிட்டேன், உங்களுக்கும் எறச்சி தரவா' என்று கேட்டான்.

'வேணாண்டா பாட்டியே ஏறச்சிக்குறேன் வாளியை இங்க குடு' என்று வாளியை வாங்கினாள். ஹரிஷ் பாட்டியை பார்த்துக்கொண்டே பாட்டிக்கு ஏறைக்க இடம் விட்டு கொஞ்சம் தள்ளி நின்று குளித்தான். செண்பகம் அவனுக்கு நேர் எதிரில் தன் குண்டியை காட்டிக்கொண்டு இரைக்க ஆரம்பித்தாள். பாவாடை ஏற்கனவே மேல் தொடை வரை ஏறி இருந்தது. அவள் குனிந்து தண்ணீர் இரைக்கும் போது அது நன்றாக மேலே ஏறி தன் பாதி குண்டியை ஹரிஷுக்கு வெட்ட வெளிச்சமாக காட்டியது. அதை பார்த்ததும் ஹரிஷுக்கு நாடி அடங்கியது. இதுவரை யாரையும் விவரம் அறிந்து இவ்வளவு அருகில் இவ்வளவு நேரில் பார்த்ததில்லை. அவன் பூலு கஞ்சி மட்டும் அல்ல அதோடு சேர்ந்து இதயத்துக்கு செல்லும் இரத்தத்தையும் சேர்த்து கக்குவது போல் வீறு கொண்டு எழுந்து நின்றது. பாட்டி அன்று அவனை அதிகமாகவே படுத்தினாள். அவன் கள்ள மனசுக்கு அவள் கூதியையும் அன்றே பார்த்து விட ஆசை. லேசாக குனிந்தால் பாட்டியின் கூதி தெரியுமா என்று குனிந்த நேரத்தில் அவன் அம்மா கொள்ளை பக்கம் கதவு வழியாக வந்தாள். உடனே குளிப்பது போல் நடித்துகொண்டிருந்தான். தன் மகன் குளிக்கும் இடத்தையும் தன் அம்மா இருக்கும் நிலையையும் பார்த்து விட்டு லேசான புன்முறுவலுடன் 'என்னம்மா அவன் முன்னாடி குண்டிய காமிச்சிட்டு நிக்குற' என்றாள்.

அதை கேட்டு செண்பகம் 'நான் என்னடி பண்றது பாவாடை அவ்வளவு தான் வருது. கீழ இறக்கி கட்டலாம்னு பார்த்த உன் புள்ளை முலையையும் கடிச்சி திங்குற மாறி பாக்குறான்' என்றதும் ஹரிஷுக்கும் ஒரு விநாடி மூச்சே நின்றது. தான் பார்த்தது பாட்டி உணர்ந்திருக்கிறாள் என்று தெரிந்ததும் தலையை தொங்க போட்டுக்கொண்டான்.

'அதெல்லாம் இல்லம்மா' என்று சொல்ல வந்தான். அதற்குள் 'நீ இப்படி காமிச்சிட்டு நின்னா கிழவனே பாப்பான் அவன் வயசு பையன் என்ன பண்ணுவன்' என்று பேசிக்கொண்டே வீட்டிக்குள் சென்றாள் திவ்யா. தன்னை யாரும் திட்ட வில்லை என்றதும் ஹரிஷுக்கு கொஞ்சம் பயம் குறைந்தது. இருந்தாலும் பாட்டியும் அம்மாவும் இந்த விஷயத்தை இவ்வளவு சாதாரணமாக எடுத்துக்கொண்டது கொஞ்சம் வியப்பாகவும் சந்தோசமாகவும் இருந்தது. குளித்து முடித்ததும் துவட்டிக்கொண்டே பாட்டி குளிக்கும்போதாவது அவள் கூதியை பார்க்க முடியுமா என்று காத்திருந்தவனை வீட்டு உள்ளே இருந்து அம்மா அவசர படுத்தியதால் ஸ்கூலுக்கு கிளம்ப ஓடினான்,தன் திருமண நாளன்று திவ்யா கதவை தாழ்பாள் போட்ட இரண்டு மாதத்தில் ஒருநாள் காலையில் அவளுக்கு வாந்தி முட்டிக்கொண்டு வந்தது. லேசாக பூமி சுற்றுவதை உணர்வது போல இருந்தது. என்ன சாபிட்டோம் வாந்தி வருவதற்கு என்று யோசிக்கும் முன்பே வாந்தி தொண்டையை தொட்டு விடுவது போல உணர்ந்தாள் திவ்யா. அதை அடக்க முடியாமல் அடுப்படியில் இருந்து கொள்ளை புரத்துக்கு ஓடினாள். அன்று ஹரிஷ் வீட்டில் தான் இருந்தான். இதுவரை அவள் அப்படி ஓடி அவன் பார்த்ததில்லை. கொல்லைப்புறத்தில் போய் அவள் வாந்தி எடுக்கும் சத்தம் கேக்கவே ஹாலில் காய்கறி நறுக்கி கொண்டிருந்த பாட்டியும் கொல்லைபுரத்துக்கு ஓடினாள். ஹரிஷுக்கு அவர்கள் இருவரும் பேசும் சத்தம் தூரமாக கேட்பது போல் கேட்டது.

'என்ன திவ்யா என்ன அச்சி என் இப்படி வாந்தி எடுக்குற' என்றாள் செண்பகம்.

'தெரிலமா என்னவோ வாந்தி வருது, நேத்து சாப்பாடு உடம்புக்கு ஒத்துகலையோ என்னவோ' என்றதும் மறுபடியும் வாந்தி வந்தது. தலையை பிடித்துக்கொண்டு அப்படியே உக்காந்தாள் திவ்யா. 'பட படன்னு வருதும்மா, தல சுத்துது திடீர்னு, புள்ளத்தாச்சியா இருக்கும்போது இருக்குற மாதிரியே வருதும்மா' என்று திவ்யா கூறியதும். ஒரு நொடி ஸ்தம்பித்தால் செண்பகம்.

'எங்க கண்ண காமி, நாக்க நீட்டு' என்று சில விஷயங்களை செய்ய சொன்னாள். 'ஏண்டி நீ புள்ள தாண்டி உண்டாயிருக்க' என்று செண்பகம் கூறியதும், திவ்யாவிற்கு என்ன செய்வதென்றே தோணவில்லை. உள்ளுக்குள் பயங்கர மகிழ்ச்சி, 'எவ்ளோ காலத்துக்கு அப்புறம் கடவுள் கொடுத்திருக்கிறான்' என்று மனதில் உடனே கடவுளை கும்பிட்டாள். செண்பகத்திருக்கும் ரொம்ப சந்தோஷம்.

'டேய் ஹரிஷ் இங்க வாடா உங்க அம்மா புள்ளை உண்டாயிருக்கா, உனக்கு இன்னும் எட்டு மாசத்துல தம்பி பாப்பாவோ இல்ல தங்கச்சி பாப்பாவோ புறக்க போகுது' என்றாள். அதை கேட்டதும் ஹரிஷ் ஓடி வந்தான். அவன் முகம் பூராவும் சிரிப்பு.

'அப்படியா மா' என்று ஹரிஷ் கேட்டதும் தான், திவ்யா தன் சூழ்நிலையை உணர்ந்தாள். 'ச்ச இப்படி விவரம் தெரிஞ்ச பையன வச்சிட்டு நாம கர்ப்பம் ஆயிருக்கோமே' என்று யோசித்தாள். அவளுக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை அவனிடம் என்ன சொல்வது எப்படி அவன் முகத்தை பார்ப்பது என்று பல எண்ணங்கள் அவள் மனதில் ஓடினாலும் எல்லாம் சேர்ந்து அவளுக்கு வெக்கத்தையே முடிவில் தந்தன. பாதி வெக்கத்தை மறைத்துக்கொண்டு 'சசி போடா வேலைய பாத்துட்டு, கேக்க வந்துட்டான்' என்றாள்,அவன் சிரித்துக்கொண்டே சென்றதும் 'என்னம்மா அவன்கிட்ட போய் இதெல்லாம் சொல்லிட்டு இருக்க அவன் என்ன சின்ன பையனா, என்னை பத்தி என்ன நினைப்பான்' என்று பொய்யாக வெக்கத்தோடு தன் அம்மாவை கடிந்து கொண்டாள்.

'ஆமாண்டி இவ்ளோ பெரிய பையன வச்சிட்டு படுத்தது தப்பு இல்ல அதனால புள்ளதாச்சி ஆனது தப்பு இல்ல, நான் சொன்னது தான் தப்பா. எப்படியும் இன்னும் மூணு மாசதுள்ள வயித்த தள்ளிட்டு நடக்க போற, அப்போ அவனுக்கு தெரியாதா' என்றாள் செண்பகம்.

ஹரிஷுக்கு ரொம்ப மகிழ்ச்சி தான். முகம் முழுவதும் சந்தோச புன்னகை. தனக்கு விவரம் அறிந்து தனக்கு தெரிந்தவர்கள் யாரும் கர்ப்பம் அடைய வில்லை. அன்று அவன் அம்மாவே கர்ப்பம் அடைந்தது அவனுக்கு ஏதோபோல் இருந்தது. மனம் பூரா மகிழ்ச்சியா இருந்தாலும் உடம்பு எதோ குறுகுறு என்று இருந்தது. இது வரை பாட்டியை காம கண்களோடு அப்போ அப்போ பார்த்திருந்தாலும் அம்மா மேல் அவனுக்கு கவனம் போனதில்லை. திவ்யா அம்மா இழுத்து மூடிக்கொண்டு இல்லை என்றாலும் அவன் கண்கள் அவள் அங்கங்களை அவ்வப்போது பார்த்தாலும் அந்த காட்சியை அவன் கண்கள் மூளைக்கு அனுப்பவில்லை. ஆனால் இன்று அவையாவும் அவன் மூலையில் படம் போல் ஓடியது.

எப்போதும் ஒதுங்கிய புடவை. தொப்புளை நாள் முழுவதும் காட்டிக்கொண்டிருக்கும் வயிறு. தொப்புளுக்கு கீழே நன்றாக இறங்கி வயிற்ரை சுற்றி கட்ட பட்டிருக்கும் சேலை கொசுவம் அதையும் மீறி பக்கவாட்டில் தெரியும் பாவாடை இறுக்கம். எப்போதும் ஜாக்கெட்டை முட்டிக்கொண்டு கொஞ்சம் கூட சறியாமல் தூக்கிக்கொண்டு முட்டிக்கொண்டு இருக்கும் அடங்காத பெரிய முலைகள். அதன் நடுவே ஆடி கொண்டிருக்கும் அவனுக்கு பிடித்த தாலி,.அவள் குனியும்போது சேலை முந்தானையை இழுத்துக்கொண்டு கீழே தொங்கும் தாலியை பார்ப்பதே அழகு.

இப்போது பாட்டி மேல் இருந்த காம எண்ணம் மெதுவாக அம்மா மீது மாறியது. பாட்டியும் அம்மாவும் மாறி மாறி அவன் மூளைக்கு வந்து அவனை கிறங்க அடித்தனர். அப்போதுதான் தன் வீட்டில் எவ்ளோ கண்கொள்ளா கட்சிகளை நாம் கவனிக்காமல் விட்டுவிட்டோம் என்று அவன் உணர்ந்தான். அவைகளை நினைக்கும்போதே அவனுக்கு பூலு ட்ரவுசரை கிழித்துக்கொண்டு வருவது போல் உணர்ந்தான். அதுவரை வீடு என்று இருந்த இடம் இப்போது அவனுக்கு இரண்டு தேவதைகள் வாழும் சொர்க்கம் போல் இருந்தது. இனிமேல் எங்கேயும் நேரம் செலவழிக்க கூடாது என்று நினைத்துக்கொண்டான். வெளியில் பாட்டி கோதண்டத்துக்கு போன் செய்வது காதில் விழுந்ததும்தான் இந்த வீட்டில் அப்பா என்று ஒருவர் இருப்பது அவன் நினைவுக்கு வந்ததே,பாட்டி பேசியது அவனுக்கு நன்றாகவே கேட்டது. 'ஆமா கோதண்டம் அவ உண்டாயிருக்கா, நல்லா பாத்துட்டோம்' என்றாள்.

அப்பா அந்த பக்கம் எதோ சொல்ல, 'இதோ பாரு கோதண்டம் இவ்ளோ வருஷம் கழிச்சி கடவுள் கொடுத்திருக்கார் அத நினைச்சி சந்தோச படு, ஊரு என்ன சொன்னா என்ன, ஏன்? உன் சொக்காரன் (ஒன்று விட்ட பெரியப்பா சித்தப்பா பிள்ளைகளை சொக்காரன் என்று அழைப்பது வழக்கம்) அய்யனாரு வீட்டுல அவனுடைய முத குழந்தைக்கும் ரெண்டாவது குழந்தைக்கும் எவ்ளோ வருஷம் வித்தியாசம், இதெல்லாம் நம்ம கையில இல்லடா, எல்லாம் ஆண்டவன் குடுக்குறது, ஊரு ஒன்னும் சொல்லாது நீ கவலை படாத' என்றாள்.

பின் கோதண்டம் எதோ சொல்ல 'ஹரிஷ் இன்னும் குழந்தை இல்ல கோதண்டம், அவன் பண்றதெல்லாம் உனக்கு தெரியாது. அவனுக்கு விவரம் தெரிஞ்சிடிச்சி, அப்படியே அவனுக்கு ஏதும் வேணும்னாலும் நாங்க ரெண்டு பேரு பாத்துக்க மாட்டோமா. நீ அவன பத்தி எல்லாம் கவலை படாத. நீ வீட்டை பத்தியே கவலை பட தேவையில்ல எல்லாம் நான் பாத்துக்குறேன். நீ சந்தோசமா இரு. திவ்யா எவ்ளோ சந்தோசமா இருக்க தெரியுமா. இந்த அவக்கிட்ட கொடுக்குறேன் பேசு' என்று முடித்தாள் செண்பகம்.

செண்பகம் போனை திவ்யாவிடம் கொடுத்தாள், திவ்யா போனை வாங்கி 'என்னங்க'.

'__'

'ஆமாங்க',

'__'

'இப்போதான்'

'__'

வெக்கமாக சிரித்தாள் திவ்யா

'__'

'அவன்கிட்ட என்னனு சொல்றது அம்மாதான் சொன்னா, எனக்கு அவன் முகத்தை பாக்குறதுக்கே வெக்கமா இருக்குங்க, இவ்ளோ பெரிய புள்ளைய வச்சிட்டு எப்படி பெத்து எடுக்க போறேன்னு நினச்சாலே வெக்கமா வருதுங்க'

'__'

'சரிங்க அவன் எப்போவும் போல தான் இருக்கான்'

'__'

'ம்ம் சரிங்க, என்னங்க... வரும்போது நம்ம குடும்ப ஜோசியர கூட்டிட்டு வாங்க, அம்மா கரு உருவயிருக்குற நேரம் எப்படி இருக்குனு பாக்கனும்னு சொன்னா. எனக்கும் அது சரின்னு படுது. கொஞ்சம் மறக்காம கூட்டிட்டு வாங்க'

'___'

'ம்ம்ம் சீக்கிரம் வந்திடுங்க, போனை வச்சிடுறேன்' என்று சொல்லி திவ்யா போனை வைத்தாள்.

'என்னடி சொல்றான் உன் புருஷன்' செண்பகம் கேட்டதற்கு,

'ஒன்னும் இல்லம்மா அவன் எப்படி இருக்கான் விஷயத்த கேட்டுட்டு அப்படினு கேட்டாரு, நான் சாதாரணமாத்தான் இருக்கான் அப்படின்னு சொன்னேன், வரும்போது ஜோசியர கையோட கூட்டிட்டு வரேன்னு சொன்னாரு'. பதிலளித்தாள் திவ்யா,'ம்ம்ம் சரி சரி சாந்திக்கு போனை போடு, அவக்கிட்ட விவரத்த சொல்லிட்டு அவளும் அவ புள்ளைகளும் எப்படி இருக்காங்கன்னு விசாரிப்போம், அவக்கிட்ட பேசி ரொம்ப நாள் அச்சி' என்றாள் செண்பகம்.

'அம்மா அவக்கிட்டயா, வேணாம்மா அவ ரொம்ப கிண்டல் பண்ணுவா, எனக்கு வெக்கமா இருக்கு, நீ அவக்கிட்ட எல்லாம் சொல்லாத' சிறிது வெக்கத்தோடு தலையை குனிந்து கொண்டாள்.

'ஏண்டி அவக்கிட்ட சொல்லாம எப்படிடி.அவ கிண்டல் பண்ணுவன்றதுக்காக சொல்லாம இருக்க முடியுமா. அவ உன் தங்கச்சி டி நாளை பின்ன தெரியாமயா போக போகுது. நீ என்ன ஊரு உலகத்துக்கு தெரியாமயா புள்ளைய பெத்துக்க போற. உன் புருஷனுக்கு தானே பெத்துக்குற இதுல என்ன வெக்கம். எதோ முதல் புள்ளைய சுமக்குற மாறி, போனை போடு அவக்கிட சொல்லித்தான் ஆகணும்' என்றாள் செண்பகம்.

'ஹ்ம் ஹ்ம்' என்று வயசு பொண்ணு போல் சிணுங்கிக்கொண்டே தன் தங்கைக்கு சாந்திக்கு போன் செய்தாள் திவ்யா.

'ஹலோ' 

'ஹலோ'

'ஹ்ம்ம் சாந்தி நான் திவ்யா பேசுறேன்'

'அக்காவா என்னக்கா எப்படி இருக்க, உன்கிட்ட பேசி எவ்ளோ நாள் அச்சி, வீட்டுல அம்மா, மாமா, ஹரிஷ் எல்லாம் நல்லா இருக்காங்களா?' பேசிக்கொண்டே போனாள் சாந்தி.

'எல்லாரும் நல்ல இருக்கோம்டி, நீ எப்படி இருக்க உங்க மாமனார் மாமியார் நல்ல இருக்காங்களா. உன் புள்ளைங்க எப்படி இருக்காங்க, விஷ்வா நல்ல படிக்கிறனா, காயத்ரி எப்படி இருக்கா?' என்று இவளும் கேள்வியை அடுக்கினாள்.

'எல்லாரும் நல்ல இருக்கங்கக்கா, விஷ்வா நல்லா படிக்குறான். காயத்ரி இப்பவோ அப்பவோ சடங்காகுற நிலையில இருக்கா, அவ சடங்குக்கு ஊருல வந்து தான் சடங்கு கழிக்கணும்னு நினைச்சி வச்சிருக்கேன்' அக்கா கேட்ட கேள்விக்கு பதிலளித்தாள் சாந்தி.

'ஓஓ அவ்வளோ வளரந்துட்டாளா' ஆச்சர்ய பட்டாள் திவ்யா. ம்ம்ம்... ஒரு விஷயம் சொல்லணும், ம்ம்ம் இருடி அம்மாகிட்ட தரேன்' திவ்யா போனில் வெக்கபட்டது சாந்திக்கு நன்றாகவே தெரிந்தது,செண்பகம் போனை வாங்கி, 'அது ஒன்னும் இல்ல சாந்தி, திவ்யா முழுகாம இருக்கா. இன்னைக்கு காலைலதான் தெரிஞ்சது அதான் உனக்கு போன் பண்ணினோம்'.

'அட ஒன்னும் தெரியாத பாப்பா உள்ள போட்டாளாம் தாப்பான்ற கதையா நல்ல புள்ளை மாறி இருப்பா முழுகாம இருக்காளா, ரொம்ப சந்தோசம்மா அக்காக்கிட்ட போனை குடு அவல ஒரு வழி பண்றேன்' என்றாள் கேலியாக.

'இந்தாடி அவ உங்கிட்ட தான் எதோ பேசனுமாம் பேசு' என்று செண்பகம் திவ்யாவிடம் போனை குடுத்தாள்.

'ஹலோ' என்றாள் திவ்யா.

'என்னக்கா உன் புருஷன் ரொம்ப நாளைக்கு அப்புறம் உழுதிருக்கார் போல' கிண்டல் செய்தாள் சாந்தி.

'சசி அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல அப்போ அப்போ நாங்க பண்ணிக்கிறதுதான்'. பெருமை அடித்தாள் திவ்யா.

'அப்போ அப்போ தானே பண்றீங்க தினமுமா பண்றீங்க. அதுக்கே நீ உண்டாயிட்டன்னா நீ பெரிய ஆளுதான்க்கா, மத்தவங்க மாறி தினமும் பண்ணிருந்தீங்கன்னா, வருஷத்துக்கு ஒரு புள்ளை பெத்து போட்டிருப்ப போல'. மீண்டும் கிண்டல் அடித்தாள் சாந்தி.

'ச்சி போடி, நானே ரொம்ப நாள் கழிச்சி குழந்தை உண்டாயிருக்கு எப்படி வெளிய சொல்றதுன்னு வெக்கபட்டுட்டு இருக்கேன் நீ கூட கொஞ்சம் எண்ணைய ஊத்தாத' கொஞ்சம் கவலையாகவே சொன்னாள் திவ்யா.

'என்னக்கா இதுக்கெல்லாம் போய் கவலை படுற. நீ சீக்கிரமே வயசுக்கு வந்து சீக்கிரமே கல்யாணம் ஆயிடிச்சி. ஹரிஷும் சீக்கிரமே புறந்துட்டன். பட்டணத்துல இருக்குற பொண்ணுங்க எல்லாம் படிப்பு வேலைன்னு இருந்துட்டு மெதுவா கல்யாணம் பண்ணி, கல்யாண வாழ்க்கைய நல்லா அனுபவிச்சிட்டு நெறைய பேரு உன் வயசுல தான் முதல் குழந்தையே பெத்துக்குறாங்க. நீ அதுக்கெல்லாம் கவலை படாத எல்லாமே நல்லதுக்கு தான்' ஆறுதல் கூறினாள் சாந்தி. 'ம்ம்ம் ஹரிஷ்னதும் ஞாபகத்துக்கு வருது. என்னக்கா பண்றான் அவன். பாத்துக்கா பசங்களுக்கு வயித்த தள்ளிட்டு இருக்குற பொம்பளைங்கன்னா ஒரு தனி கண்ணு இருக்கும். பக்குவமா நடந்துக்கோ இல்லைன்னா பாஞ்சிட போறான்' மறுபடியும் கிண்டலை ஆரம்பித்தாள் சாந்தி.

இதை கேட்டதும் திவ்யாவிற்கு சிறிது வெக்கமும் குறுகுறுப்பும் சேந்தே வந்தது. ஆனால் வெளியில் காட்டிகொள்ளாமல் 'என்னடி ரொம்ப தான் கிண்டல் பண்ற, அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல, அப்படியே பாஞ்சாலும் அவன் அம்மாமேல தானே பாயுறான். அதுல உனக்கு எங்க எரியுது'. பதிலடி கொடுத்தது போல் உணர்ந்தாள் திவ்யா,'அடி சக்க என்னக்கா மாமா அலுத்து போய்ட்டாரா, பையனுக்கு ரூட்டு விடுற, விடு விடு, மாமா மாறி அப்போ அப்போ பண்ணமாட்டான் டெய்லி போட்டு பெண்டு கலட்டுவான்.' சாந்தியும் விடுவதாக இல்லை.

'சசி போடி உன்கிட்ட பேசி ஜெய்க்க முடியுமா. போனை வை எனக்கு வேலை நெறைய இருக்கு. இன்னொரு நாளு பேசுறேன்'

'சரிக்கா எதுன்னாலும் அடிக்கடி போன் பண்ணு, நானும் இங்க ஏதும் விஷேஷம்ன்னா போன் பண்றேன். காயத்ரி சடங்கானா அங்க கூட்டிட்டு வரேன். இல்லன்னா பசங்க அன்யுவல் லீவுக்கு தான் வருவேன். உடம்ப பாத்துக்கோ' என்றாள் சாந்தி.

'சரிடி வைக்குறேன் போனை' என்று போனை கட் செய்தாள் திவ்யா.

'என்னடி சொல்றா சாந்தி' விவரம் கேட்டாள் செண்பகம்.

'அது என்ன சொல்லும் நல்லா வாய் அடிக்குறா, ஓவரா கிண்டல் பண்றா. காயத்ரி இப்போவோ அப்போவோ சடங்காகுற மாதிரி இருக்காலாம். சடங்கானா இங்க கூட்டிட்டு வந்து சடங்கு களிப்பாலாம் இல்லன்னா பசங்க பரீட்சை லீவுக்கு தான் வருவாளாம்'.

'ம்ம்ம் கோதண்டம் ஜோசியர கூட்டிட்டு வரதா தானே சொன்னான் எப்போ வருவானாம்'. என்று செண்பகம் கேட்டு முடிக்க கோதண்டம் கார் சத்தம் கேட்டது. 'உன் புருஷனுக்கு ஆயுசு நூறு தாண்டி. இப்போ தான் நெனச்சேன் வந்து நிக்குறான் பாரு'.

இதையெல்லாம் கேட்டு கொண்டிருந்த ஹரிஷிர்க்கு மனதும், மூலையும் அலை பாய்ந்தது. சாந்தி சித்தியும் அம்மாவும் என்ன பேசி இருப்பார்கள். அம்மா ஏன் 'அப்படியே பாஞ்சாலும் அவன் அம்மா மேல தானே பாயுறான் உனக்கு எங்கடி எரியுதுன்னு' கேட்டாள். அப்படி என்றாள் அம்மாவுக்கோ நம்ம குடும்பத்துக்கோ அம்மா-மகன் உறவு ஆச்சர்யமோ அதிர்ச்சி தர விஷயம் இல்ல. இவர்கள் இதை பத்தி பேசி கொள்கிறார்கள் என்று நினைக்கும்போதே ஹரிஷிர்க்கு இப்போவே அவன் அம்மாவை இழுத்து வைத்து ஓத்து விட வேண்டும் என்று தோன்றியது. ஒருபக்கம் ஆசை இன்னொரு பக்கம் பயமாகவும் இருந்தது.

இதற்க்கு இடையில் கோதண்டம் காரை நிறுத்திவிட்டு ஜோஷியரோடு வந்தார்,வாங்க ஜோசியரே', செண்பகம் தான் வீட்டிற்கு பெரியவளாய் முதலில் வரவேற்றாள். திவ்யா பெட்ரூம் கதவு ஓரம் நின்று கொண்டு 'வாங்க ஜோசியரே' என்று அவளும் வரவேற்றாள்.

'ஆமாமா, நல்லா இருக்கீங்களா. கோதண்டம் எல்லாத்தையும் சொன்னான். இன்னொரு உசுறு துளிர் விட்டிறுகுதுன்னு. ரொம்ப சந்தோஷம்'.

'ஆமா ஜோசியரே, திவ்யா உண்டாயிருக்க. ரொம்ப நாள் கழிச்சி உண்டாயிருக்குரதால ஒரு கட்டம் போட்டு பாத்திடலாம்னு நினச்சேன்' என்றாள் செண்பகம்.

'பாத்திடலாம் பாத்திடலாம்' என்று சொல்லிக்கொண்டே பெரிய முத்தத்தில் தரையில் காலை மடக்கி சமபலம் போட்டு உக்காந்தார் ஜோசியர். தன் பையில் இருந்து சோவி, ஓலை, என்று அவர் வேலை பொருள்களை வெளியே எடுத்தார். 'என்னைக்கு கூடல்னு ஞாபகம் இருக்கா' கேட்டார் ஜோசியர். என்னைக்கு ஒழு நடந்துச்சின்ன்ரத தான் பெரிய மனுஷ தனமாக ஜோசியர் கேட்டார். இதை கேட்டதும் வெக்கத்தில் முகம் சிவந்து திவ்யா பெட்ரூம் உள்ளே போய்விட்டாள்.

'ரெண்டு மாசம் முன்னாடி அவங்க கல்யாண நாளன்னைக்கு' செண்பகம் தான் பதில் சொன்னாள் பின் தேதியையும் குறிப்பிட்டாள்.

நாள் நட்சத்திரம் ஆராய்ந்து பார்த்து 'நல்லா நாளுல தான் கூடிருக்காங்க. எதுக்கும் ரெண்டு பேரு ஜாதகமும் குடுங்க முழுசா பாத்திடலாம்' ஜோசியர் கேட்க.

'திவ்யா உங்க ரெண்டு பேரு ஜாதகமும் எடுத்துட்டு வாம்மா' என்று செண்பகம் திவ்யாவிடம் சொல்ல, திவ்யா ஜாதகத்தை கொண்டு வந்து ஜோசியரிடம் கொடுத்தாள்.

ஜோசியர் ஜாதகத்தை வாங்கி பார்த்தார். நன்றாங்க ஆராய்ந்து விட்டு ஜாதக பலன்களை கூறினார்,'செண்பகம்மா, ரெண்டு பேரு ஜாதகமும் அருமையா இருக்கு. இதுல கரு உருவான நேரம் அமோகமான நேரம். அதனால குடும்பத்துல எல்லாமே நல்லதே நடக்கும். குடும்பத்துல செல்வம் பெருகும். கரு உருவான நேரம் வச்சி பாத்தா, இதுக்கப்புறம் இரண்டு மூணு குழந்தைங்க புரக்குறதுக்கு நிறைய யோகம் இருக்கு. குடும்பத்துல எல்லாமே விருத்தி ஆகும் செண்பகம்மா, ஆனா...' 

'என்ன ஆனா, சொல்லுங்க ஜோசியரே என்ன பிரச்சன', செண்பகம் தான் முந்திக்கொண்டு கேட்டாள்.

'திவ்யா வயசுக்கு வந்த ஜாதகம் கணிக்கும்போது அவளுக்கு ரெண்டு தாலி தோஷம் இருக்குனு சொன்னேனே அந்த தோஷம் கழிச்சாச்சா?'.

'இல்லை, இவ கல்யாணம் ஆகி ஒரு வருஷத்துல கழிக்கணும்னு சொன்னீங்க, எங்க?...' பெருமூச்சி விட்டபடி செண்பகம் தொடர்ந்தாள். 'இவ கல்யாணம் ஆனதும் சாந்தி வீட்ட விட்டு ஓடிட்டா. அந்த கவலையில திவ்யா அப்பா போய் சேந்துட்டாரு. ஹரிஷும் அடுத்த வருஷமே புறந்துட்டன். ஹரிஷ் புறந்ததும் கோதண்டத்துக்கு நல்ல வியாபாரம் விருத்தி ஆச்சி, அப்படி இப்படின்னு, அப்படியே காலம் போய்டிச்சி ஜோசியரே. இன்னும் கழிக்கல அதனால ஏதும் பிரச்சனையா?' பயந்தபடி கேட்டாள் செண்பகம்.

'அதனால பெருசா பிரச்சனையை இல்லம்மா. ஆனா அந்த தோஷம் இருக்கு இன்னும். குழந்தை புறக்கரதுக்குல அத கழிச்சிடுங்க. இந்த ஆடி மாசத்துக்குள களிச்சிடீங்கன்னா ரொம்ப நல்லது. ஏன்னா கோதண்டம் ஜாதகத்துல ஒரு கண்டம் இருக்கு. எனக்கு என்னவோ எல்லாமே சேந்து வர மாதிரி தோணுது. அதனால தோஷத சீக்கிரம் கழிச்சிடுங்க, அப்புறம் குழந்தை புறக்குற வரை கோதண்டம் வெளி ஊரு எங்கயும் போக வேண்டாம். குழந்தை உருவான நேரத்துல குழந்தைக்கு தன்னை பெத்த அப்பாவ பாக்குற பாக்கியம் கம்மியா இருக்கு. அதான் சொன்னேன்'. ஜோசியர் சொல்லி முடித்ததும் வீடே அமைதியானது. ஹரிஷ், செண்பகம், திவ்யா, கோதண்டம் எல்லாருடைய மனதும் கனமானது.